təntik — sif. dan. 1. Sadədil, sadəlövh. Təntik qoca. 2. Ağzı söz tutmayan, sözləri aydın deyə bilməyən. <Əlləzoğlu> tövşüyə tövşüyə papağı ilə tərini sildi, təntik z. halda kəkələdi. İ. Hüseynov. 3. Tələsik, tələsə tələsə. Günəş çox təntik bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tehniyə-tehniyə — (Şamaxı) tövşüyətövşüyə. – Gördüm tehniyə tehniyə mə:m üstümə gəlir … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
irəli — z. 1. Hərəkətin istiqamətinə görə qabağa, qabaq tərəfə (geri əksi). İrəli yerimək. İrəliyə addımlamaq. İrəli çıxmaq. İrəli sürmək. – Qaraca qız isə irəli gəlib öz dostunun zəhərlənmiş qanını sorur. S. S. A.. Kəhər yerindən dördnala sıçrayıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
isti — 1. sif. Qızdırılmış, isidilmiş, hərarəti artırılmış (soyuq qarşılığı). İsti otaq. İsti ütü. İsti süd. – Hənifə bir əlində tas, o biri əlində isti su ilə dolu vedrə və dolça, tövşüyə tövşüyə içəri girdi. İ. Hüseynov. 2. is. Xəstəlik halında… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəhildəmək — f. məh. Çətinliklə, tövşüyə tövşüyə nəfəs almaq; ləhləmək, tövşümək. Tövlənin qapısı açıldı və cahıllar kəhildəyə kəhildəyə z. atları töyləyə çəkib, kişmiş taylarını sürüyüb saldılar tövlənin bucağına. C. M.. Kişi kəhildəyib yerində eşələndi,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ləhləmək — f. Bərk qaçmaq, yerimək, yoxuş çıxmaq və s. nəticəsində, yaxud hərarətin təsirindən tez tez və ağır nəfəs almaq, tövşümək (adətən heyvanlar haqqında). Atlar ləhləyir. Quzu istidən ləhləyir. – Ləhləyirlər, tərləyirlər, əl üzləri qızarmış; Bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ölmüş — f. sif. 1. Həyatı tərk etmiş, vəfat etmiş, keçinmiş. Bu səslər kimin isə, ölmüş bir adamın minacatını çəkirdi. M. C.. // İs. mənasında (adətən cəm şəklində). Ölü. Ölmüşlər və dirilər. – Belə ölmüşlərə fəda dirimiz. S. Ə. Ş.. Könül var ki, vulkan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qaranəfəs — z. Çox tələsik, birnəfəsə, çaparaq; tövşüyə tövşüyə. Yuxusuzluqdan uzun yolu qaranəfəs gəldiyindən başı bərk ağrıyırdı. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sürüşmək — f. 1. Hamar, sürüşkən səth üzərində hərəkət etmək. Kirşə buzun üstündən sürüşüb keçdi. 2. Asanlıqla hamar səth üstü ilə hərəkət etmək, irəliləmək. <Qasım:> Dənizin üzü dələmə kimi idi. Gəmi suyu yara yara sürüşürdü. T. Ş. S.. 3. Sürüşüb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tas — 1. is. Enli, dairəvi, dayaz metal qab; teşt, ləyən. Hamam tası. – Hənifə bir əlində tas, o biri əlində isti su ilə dolu vedrə . . tövşüyətövşüyə içəri girdi. İ. Hüseynov. 2. Köhnə məişətdə: tas qurmaqla fala baxma, tas falı. <Sərvinaz… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti